Meral Saylar yazdı... Düğün

Gece uyandım. Koşuşturmayla geçen günlerin tüm yorgunluğu bedenimde. Sırtım, bacaklarım, ayak tabanlarım… Sessizce mutfağa gidip bir bardak su içtim. Salondan bahçeyi izledim biraz. Kar usul usul yağmaya devam ediyor. Araçların geçtiği yol da tutmaya başlamış. Okul tatil olur mu acaba?
Alarm sesi. 7.00 olmuş. İlk iş perdeyi aralayıp dışarı bakıyorum. Her yer kar içinde. Ağaçlar giyinmişler beyaz gelinliklerini, bir günlük tatil düğün olacak bize. Hemen mesajlarıma bakıyorum. Herhangi bir haber yok tatil olduğuna dair. Mecburen hazırlanmaya başlıyorum
isteksizce.
Çay suyu, yumurta cezvesi, kahvaltı tabakları, peynir, zeytin, ceviz, helva, çay bardakları. Sabah rutini işte, ama bu sefer içimde bir umut. Sema yazıyor whatsup’tan. “Tatil mi
bu gün canım?” diye soruyor. “ Yok” diyorum. “Mesaj filan gelmedi okuldan”. İyi ki kış lastiklerimi taktırdım geçen hafta. Yine de çok tedirginim araç kullanırken bu havalarda.
Siteden rahatça çıkıyorum. Anayollar açık. Sanki trafik biraz daha yoğun bu gün. Hız yapmadan ilerliyorum. Ana yoldan ayrılıp Bademli yoluna sapınca manzara tamamiyle değişiyor. Ağaçların üzerindeki karlar gelinlik görüntüsünü aşmış, beyaz kremayla dallar
düşmek üzere olan bir düğün pastasını andırıyor.
Araçlar yavaş yavaş ilerliyorlar. Ortalık çok sessiz, kar taneleri iri iri, rüzgarla kolkola düşüyorlar cama, silecekler yetişemiyor artık.
Varınca nasıl park edeceğimi düşünüyorum kara kara. Eğimli park alanı kaygan bir zemin oluşturmuştur şimdi. Tadım iyice kaçıyor. Tam okulun önüne geldiğimde görevlilerin araçları geri dönmeleri için uyardığını görüyorum elleriyle işaret ederek. Oh! Çok şükür. Ben de keyifli bir manevrayla evin yolunu tutuyorum. İlk iş bir salep yapmak kar manzarasına
karşı. Şöyle tarçını da bol olacak. Öyle kafelerde kullanılan kalın seramik kupaları
sevmiyorum. İnce porselen fincanıma hazırlıyorum özenle, keyfim dört dörtlük olsun diye.
Camın önünde ayaklarımda pofidik terliklerim, üzerimde pijamam ve pembe sabahlığımla minik bir hüp alıyorum fincanımdan.
Çın ediyor telefonum. Sema yazmış “Öğretmenlere tatil değilmiş okul. Biz çalışıyoruz bu gün” diyor. Sonunda üç adet kızgın surat.
Alelacele hazırlanırken tarçın kokulu göktaşları düşüyor başına hayalimdeki gelinin, kremalı pastası devriliyor rüzgarla.