Ahmet Erhan 'şiirlerin çok karamsar' diyenlere ne yanıt veriyordu?
19 Kasım 2020 - 22:05
Geçenlerde bir arkadaş ‘Türkiye’nin gelmiş geçmiş en karamsar şairisin’ dedi bana. O bunu eleştiri olarak söyledi ama ben övgü olarak alacaktım az daha. Ya bir de-hele böylesi bir çağda- ‘en iyimser şairisin’ deseydi.
Genelde karamsar bir şair olduğumu kabul ediyorum (üstelik itiraf olarak da söylemiyorum bunu) Ama bu duygu içinde yaşadığımız dünyadan bağımsız değil. Yaşamını ve şiirini insanın varlığına dayamış, insanın böylesine acımasız bir çağda yaşadığının bilincinde olan birinden iyimserlik beklemek ne derece doğru olur? Böyle bir iyimserlik kime ne yarar getirdi bugüne kadar? Umutsuz değilim ben. Umutsuzluk susar karamsarlıksa hep sorgular bir şeyleri, bir çıkış yolu arar. Bu nedenle şiirlerim karanlık da değil aydınlık da… Alacakaranlık…
Erhan'ın söz konusu açıklamaları yaptığı buluşmada okuduğu şiir ise Yaşama sevinci şiiri;
YAŞAMA SEVİNCİ
Bütün güzel kadınlarını bu dünyanın
Sevdim, diyebildiğim zaman
Bütün kentlerini gezdim, denizlerine girdim
Ve artık bir tek taş kalmadı tanımadığım,
bir tek yüz, bir tek yer adı
Söylenecek bütün sözleri dinledim ve söyledim
bütün söyleyeceklerimi
Acının bütün uçurumlarına indim ve çıktım
sevincin bütün dağlarına
Bütün çiçekleri kokladım ve kopardım
bütün meyveleri dallarından
Ismarladığım yağmur, savrulmadığım yel
kalmadı...
Bütün haklı kavgalarında dünyanın
dövüştüm, diyebildiğim zaman
Okudum bütün kitapları, bütün şiirleri yazdım
Ve topladım bütün dillerin en güzel sözlerini,
sıraladım tek bir sözlükte
Bütün mayınları, bütün dikenli telleri
ayıkladım sınırlardan
Ve bir tek zorba çıkmadı önüme.
Bu dünyada acı çeken tek bir insan yoktur,
diyebildiğim zaman
İşte o zaman ölebilirim.
Toprağımda bir çığlık olur da büyür
yaşama sevincim...
AHMET ERHAN