Büyük şair Enver Gökçe anıldı
19 Kasım 2020 - 23:10
Başta şairler ve sanatçılar olmak üzere pek çok kişi Gökçe’yi, ölüm yıldönümü olan 19 Kasım’da, bir dizi sosyal medya mesajıyla anarken Gökçe’nin şiirleri sosyal medyada yoğun olarak paylaşıldı.
Enver Gökçe için atılan mesajların bazıları şöyle;
Büyük şairimiz Enver Gökçe'yi saygıyla anıyorum.1973'te İsveç'te yaptığım ilk albümümde onun ''Gel Günlerim'' şiirini seslendirmiştim. Bu albümü dinlediği zaman büyük şairin ağladığını anlattılar. Halkın kalbine gömülen ozanımıza selam olsun. #zülfülivaneli #envergökçe #şiir pic.twitter.com/VVRNoKShIn
— Zülfü Livaneli (@LivaneliZulfu) November 19, 2020
ENVER GÖKÇE (1920-19 Kasım 1981)
— Nevzat Çelik (@celiknevzat) November 19, 2020
Yoksul ama onurlu bir yaşam. Şiirimizin en özgün ve usta çınarlarından...
Sen benimsin
Ciğerparem, sevdiğim
Gülden ağır
Söyleyemem sana!
Saçlarına
Kızıl güller takayım
Salın da gel,
Bir o yana
Bir bu yana!
(...)
Bugün günlerden:#EnverGökçe pic.twitter.com/lq2gBQYj87
"And
— Nihat Behram (@nihatbehramoglu) November 19, 2020
Olsun
Şart
Olsun
Yerde
Kalmaz
Ahım"#EnverGökçe
Acılarının hesabını sormak
boynumuzun borcu olsun!
ENVER GÖKÇE KİMDİR?*
1920 yılında Erzincan'ın Kemaliye (Eğin) ilçesine bağlı, Çit köyünde doğdu. 1929 yılında ailesiyle Ankara'ya göç ettiler. Burada özel ilkokulda okumaya başladı. Daha sonra Cebeci Ortaokulu'na girdi (1935). Ankara Gazi Lisesi'nin ardından Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun oldu (1947). Türk dilinin tüm kolları, Türkmence, Kırgızca, Karaimce, Göktürk ve Oğuz lehçeleri, İstanbul ağzı vd. üzerinde çalıştı, Divan Edebiyatı'nı uzmanlık derecesinde öğrendi/hakim oldu. Pek çok halk öyküsünü, masalını, bu arada da, Dede Korkut Masalları'nı derleyerek bugünün Türkiye Türkçesine kazandırdı. Sosyalist düşünceye yakınlaşmaya başladı. Türkiye Gençler Derneği'nin (Ankara, 1946) kurucu üyeleri arasında yer aldı. Mezuniyet sonrası, öğretmen olarak atanması siyasî polisin engeline takıldığından, iş bulduğu Yurtlar Müdürlüğü'nün İstanbul öğrenci yurtlarında çalışmaya başladı. 1951 Türkiye Komünist Partisi Tevkifatı'nda tutuklandı ve mahkemede en yüksek cezayı alanlar arasında yer aldı. Tutukluluğu sırasında ve mahkûmiyet sonrası tutulduğu İstanbul Sirkeci'deki Siyasî Şube, Sansaryan Hanı'nın tabutluklarında iki yıl süresince çok ağır işkence gördü. Fiziksel ve psikolojik sağlığını önemli ölçüde yok eden, pek çok şiirinin ve ünlü destanı, Yusuf İle Balaban'ın kaybolmasına neden olan tutukluluk, hapislik ve sürgünlerin sonunda (1959) bu kez de işsizlik ve yoksulluk yakasına yapıştı. İstanbul ve Ankara'da yaşadığı acı deneyimler onun çok zor koşullar altında yaşamak zorunda kalacağı köyüne gitmesine neden oldu. Ağırlaşan hastalığı nedeniyle tekrar Ankara'ya dönmek zorunda kaldı. Kısa bir süre Bulgaristan'da tedavi gördü (1977). Son yıllarını Ankara'daki bir huzurevinde tamamladı. Enver Gökçe, 19 Kasım 1981'de yeğeninin Ankara'daki evinde öldü.
Bazı şiirleri Zülfü Livaneli, Timur Selçuk, Sadık Gürbüz, Kerem Güney ve Ahmet Kaya tarafından bestelendi.
*Wikipedia
