İsmail Güney Yılmaz yazdı... sessizler
13 Aralık 2021 - 11:53
“git” dediklerinde gittim, ortak mezarlar bulduk
bahçeler, yollar, odalar, bunlar bize fazlaydı
kollarımda ölen şefkat, bir ihtirasla nöbetçi
yaylılardan dökülen şimdi bu yalnız hüzzam
alakaranlıklar içinde cazî inildemeydi, incindi.
gelgitli mahlaslardan bir demdir ki, tutulmaz
yükselmez ki ateşi bir gece umarının sonsuz
pencerelerimiz kapalı, dışarıda bir sabah var
soğuktur, üşümüştür eller ellerden uzak
tek bir kaçışımız kalmışsa çocukluğun düşüdür.
uysal bir keder kemiriyor yaşamanın ipini
bizi bize bağlayan o çok zayıf dipnotlar
atıflardan mezbele, işte bir duvar bize!
çökmeye o meyyali hep aynı dertten olan
bir eksik bırakılmışlıkla yürünüyor
hep aynı dehlizlerden.
karanlıktır bu,
alışılır
ama sevilmez.
ama sevinmez duvarlar,
bir denize bakıyor diye.
sevinemez sessizler
şölenli kahkahalar duydukları için.
ama duyduysan
sen yine de
bu şiiri sıhhiye köprüsünün altında oku
azların sesinin en gür çıktığı yer orasıdır.
