Kadir Tepe yazdı... Suyun Ayaklanması Koşusudur Zeminin
19 Temmuz 2022 - 15:41
bir su zerreciği ayaklanmış yürüyor, koşuyor yürünen zemin
bütün gölgelerin bedenlerini deneyerek, üstelik tok karnıyla
akşamın serinliği, misinaya takılmış yağmuru yutuyor
yarışıyor güvercin kanatları ölümün benzersiz tarifiyle
eski dikenlerini arayan dalgın bir gülün karşısında
heykelin süt beyaz boynu lehine, tetik telaşı kokuyor
ve tapınağını yıkıyor tasmasını koparan mavi cin
çünkü korkunun saçları örülmüştür geceden
bir yıldız boylu boyunca sönüp duruyor
ve mendil gökte hapşırıyor, bir mendil kan damlatıyor gökten
bastıkça içine doğru çeken su birikintisinin kolundaysa faça izi
üstü titreyişlerle örtülüyor hınzır çilelerin, çalılar yarılıyor
aşerince çamur yiyor sarhoş militanlar, grev içinde çopurlanan
alçak bir sesle bıngıldıyor kemiği çatlayan mahlukun gözyaşı
üşütmemek için anahtarı, doğum lekelerini gülümsetiyor tanrı
yaklaşıldıkça koşan zemine balmumu akıtıyor o, yakılıyor sulh
ve doğuma hazırlanıyor gebeliğini anımsamayan ay gürültüsü
boğulanları daha çok batırmak için suda
çünkü güneşin zekasına hayran olan bir kumarbazdır tabiatbiraz kuyu alırdı yanına, yusuf’u daha da derinleştirmek için
hırlıdır hor görülen dünya, ceketinin düğmesi eksiktir aynada
hiçbir yaprak damarında saklanamazken böbrek kum dökerdi
ağaç kavuğu göçe hazırlanırdı, orada tüfek sımsıcak bir yataktı
ve cinayet mahalini terk eden dal, zor bela heyelan kıpırtısıyla
ıslak bir kahkahayla, kanserden zayıflayışıyla belirirdi
cenaze sofrası yahut ninni sessizliğinde
peki çıbanlarına vurulan balyozlar niçin tedirgindir
yırtık paryaların içine sızan yağmurlardan sonra
her gün saçlarımızı sıyırır gibi ölümü sıyırırdık alnımızdan
camı örten beyaz tül değildir, annelerin saçlarının hüznüdür
ve açılıyor asfalttan kapılar en narin katmanında toprağın
portakal çiçeğinin rüzgarıdır o, suyun ayak seslerinin rüzgarı
bir su zerreciğinin ayaklanması koşusudur yürünen zeminin
