Orası

Zeynep Arya

Ölü doğmuş bir yaprak
Ne tür bir kefene muhtaçtır?

Çünkü orasıydı,
Gömülü acıların en doğusuyla
En batısı arasında kalan yer;
Belenmiş bebeklerin hareketsizliğiyle
Us sezdi bitimsiz coğrafyayı
Tanelere bulanır kederler.

Ve siftiniyordu hayat yanı başımda
Omuzlarından tutup sarstım.
Elini geceye veren ay,
Nerede son yazgın?
O gece seni tümden omuzlarından sarstım,
Ceplerinden düşen ayşıl umutları yaktım.

Çünkü orasıydı işte,
İlk olanla son olanın
Kavşağında, çam pürü gibi dikenli
Orasıydı bilmez miydim
Heplikten gelendi ve hiçlikten,
Kendime kattığım
Tanesine bulanarak yaranın.

Şimdi kalbimde
Daha nereyi eşelerim Tanrı’m?
Dök beni yeryüzünden aşağı
Bu sana son şarkım.