Aşkın ağı bizi birbirimize çekiyor

Ömer Aydınoğlu
Yeter ki geceyi uzatalım
Ilık şarap geçsin boğazımızın deltasından
Kadehler yuvarlansın birbirini terk eden
Tenha düşlerimiz, hep iki kişilik yalnızlıklarla örülü
Dur durak bilmeden konuşalım

Yeter ki geceyi uzatalım
Çünkü kızıllaşmaya başladığında gökyüzü
Üşüttüğünde yüreğimizi sabah yeli
Kuşanırız bütün sahte kimliklerimizi
Ama etrafı sardığında gece ışıkları
Ustalıkla bırakırız tüm yalanları
Bu yüzden her göğü kaplayışında kara örtü
Gölgelerle her seviştiğinde yeryüzü
Bedenlerimizi değil, ruhlarımızı soyalım

Yeter ki geceyi uzatalım
Çürüyen kentin hazin kokuşmuşluğundan uzakta
Günün üstüne çöken o isli, boğucu havadan uzakta
Bütün dert, tasa ve hayal kırıklıklarından
Birbirimize sığınacağımız bir liman olalım
Yeter ki geceyi uzatalım...