Mualla Alpaydın yazdı... Ayaz
Mualla Alpaydın
çiçek açtıkça umarsız
açtıkça yorgundu
bir parça kandı tenindeki
düşündü taşıdığı yükü
anladıkça soldu
dağıttı üstünü başını ayaz
susarak düştü ölmeye
hazır değildi halbuki
suda geçen zamana
karışıp gitmeye
çiçek açtıkça sona doğru
açtıkça mahkûmdu