Halil Ergüven yazı... Aynasızlar

Aynasızlar

Bir acıya çekilmek dünün kumlarından
Ardından yıllardır kapalı duran pencereyi açık unutmak
Ortada neden yok, bizi kendi karanlıklarında düşlüyor insanlar
İlk ilgisiz şey, aydınlatmaz
Bir nöbet gibi tutarım içimde
Telsizlere anons geçerim
Herkes ayna, ben ters yüzüm
Hayatı kanat çırpmak üzerine kurdum bugün!
Aynasızlar

Halil Ergüven