"Bu toprakların şiiri çok büyük ve görkemli"
Kenan Kocatürk’ün Yokluğunun Sesi isimli kitabı Şiirden Yayınları etiketiyle okurlarla buluştu
28 Mart 2022 - 10:25
Kenan Kocatürk, Yokluğunun Sesi adlı bütünlüklü şiirinde aşk, var oluş gibi birçok konuyu şiirinin merceğinden değerlendiriyor. Kocatürk’le şiire ve şiir anlayışına dair konuştuk.
Şiire başlama ve şiirle tanışma yolculuğunuzu bizimle paylaşır mısınız?
Ortaokul yıllarında Orhan Veli’nin Adam Yayınları’ndan çıkan “Bütün Şiirleri” kitabıyla şiirle tanıştım diyebilirim. Orhan Veli’nin yalın dili ve sıradan insanın yaşadığı olayları, duyguları samimi bir şekilde aktarımını sevmiştim. Cahit Sıtkı, Attilâ İlhan, Nazım Hikmet, Lorca, Neruda, Rilke gibi şairlerin kitaplarını ilgi ve sevgiyle okudum o yıllarda. Bir taraftan da şiire benzetmeye çalıştığım bir şeyler karalarken buldum kendimi. Şiir denemelerim, öğrenim gördüğüm Salihli Lisesi’nin çıkardığı Ümit Dergisi’nde yayınlanmaya başladı. Edebiyat öğretmenlerimizden İbrahim Hanedanoğlu’nun ilgisi ve bizleri cesaretlendirici yaklaşımları çok değerliydi. Zamanla farklı türlerde okumalarım sürerken şiiri hiç bırakmadım. Edebiyat dergileri, fanzinler ve şiir yıllıklarının peşinde geçen yıllardan sonra, şiirlerimden birinin Varlık Dergisi’nde yayınlanması ile daha bir cesaretlendim.
İkinci kitabınız “Yokluğunun Sesi”nde şiirlerinizde aşk, mutluluk, varoluş, ayrılık gibi kavramlara değinmişsiniz. Diliniz çok yalın. Şiirlerinizi yazarken esinlendiğiniz kaynaklar nelerdir?
Teşekkür ederim. Bilinçdışından kopan parçalar belki şiire sızabilir ama duyguyu dolambaçlı yollar yerine direkt aktarmayı seviyorum galiba. Varoluş, doğa, günlük sıradan yaşamımızdaki insanlık halleri, duygu dünyamız ya da kısaca insan ruhsallığı esin kaynağım diyebilirim.
Beğendiğiniz şairler kimlerdir? Şiirlerinizi yazarken etkilendiğiniz bir şair oldu mu?
Bu toprakların şiiri çok büyük ve görkemli. Bu büyük şiiri ana dilimizle okuyabiliyor olmak ne büyük bir şans hepimiz için! Bu coğrafyada doğup büyümüş ve şiirimize iz bırakmış çınarlarımızı ve genç şairlerimizi elimden geldiğince okudum ve okumaya devam ediyorum. Beğenmenin ötesinde “yaşadığım” şairlerim çok. İlk aklıma gelenler Ahmet Erhan, Cemal Süreya, Edip Cansever, Metin Altıok, küçük İskender diyebilirim. Bu engin şiir denizinde şairlerimizden etkilenmemek zor! Bu anlamda şiirimde Ahmet Erhan etkisi olabilir diye düşünüyorum. Bu konuda okuyucular dışarıdan daha net bakabilirler belki.
İlk şiir kitabınız “Su’dan Sebepler” 2020 yılında yayınlandı. 2 yıl aradan sonra yeni şiir kitabınız “Yokluğunun Sesi” şiir severlerle buluştu. Pandemi dönemine gelen bu süreç sizi şiir yazmaya mı sevk etti?
2020 yılının Nisan ayında yayınlanan ilk kitabım, şiir serüvenimin başından o tarihe değin yazdığım şiirlerden bir seçkiydi. “Yokluğunun Sesi” bu yılın başında yayınlandı. Yeni kitabımdaki şiirlerim ağırlıklı olarak son birkaç yılda yazdıklarımdan oluşuyor. Bu nedenle sorunuzu “kısmen evet” olarak cevaplayabilirim. Pandemide malumunuz biraz daha eve/içe kapanık bir yaşamın içinde olunca okuma, düşünme, yazmayla aramıza giren unsurlar görece azalmış oldu.
Doktorluk mesleğinin şiirlerinize etkisi oluyor mu?
Hangi mesleği yaparsak yapalım ona dair yansımalar ve hayata biraz da o pencereden bakış, ilgili sanat dalını az ya da çok mutlaka etkileyecektir. Bu anlamda hekim kimliğimin yazdıklarıma zaman zaman etkisi oluyor elbette. İnsanı anlamaya en yakın meslek belki de hekimlik. Biyopsikososyal bir varlık olarak insanı anlama ve anlatma çabam şiirlerimde hissediliyor olmalı. Sonuçta hekim kimliğimin ve uzmanlık alanlarımın şiirlerimin bütününe olmasa da bir kısmına yansıdığını düşünüyorum.Gelecekte şiir yazmaya devam mı edersiniz? Yoksa sizi edebiyatın diğer alanlarında (öykü, roman gibi) da görür müyüz?
Şiir yazmasam da şiirin içinde olurum diye düşünüyorum. “Önce şiir vardı”, sonra da şiir olacak gibi!.. Ancak şiirin yanı sıra nesirle anlatmayı arzu ettiğim şeyler de var içimde. O nedenle deneme ve öykü gibi türlerde de yazmayı istiyorum.
