ŞİİR/Homo ludens

Mustafa Kemal Çelik

duygu’suz olmaz o iş
lafla değirmen, taşıma suyla peynir gemisi
ne yürür, ne döner, ne durur
üremenin yatak odasındaki mumlarla
çok bir ilgisi yokmuş gibi görünür
ve yoktur, doğrudur ama hiçbir şey
göründüğü gibi değildir sözü bile
göründüğü gibi değildir
duygu’suz olmaz o iş
ayna nöronların ödevlerini yapmalarıyla
en büyük banknotla yunus’un alakası
sırat köprüsünde cambazlıktan halice
kapıda bilet yok, her şey dünyadadır da
bilmediğini bile bilmeyene laf anlatamazsın
bir türk dizisinde varlığın sırrını göremezsin
fantastik sinema başka bir evrenin paralelidir
flmler hayatı aynası değil, aynısıdır ancak
hayal edebildiğin her şey gerçektir hayali dışında
hayal edebildiğin her şey gerçektir aslında
evinde küçük, pembe bir domuzcuk besleyen
imamın senaryosunu yazsan da gedik
ezanı duyan papazın dikilen tüylerini
resmetsen ne, resmetmesen nü
adamın adı ak olsa, soyadı ciğer
bir ak ciğer flmi geçseler jenerikte, gülsek de
İngilizceden çevirince manasını yitiriyor diye
avunsak da… yine de duygu’suz olmazdı o iş
ne bok yesek ne bok yersek afta ne bulursak bokta
zararın neresinden dönersen kârdır soru işareti
zararın neresinden dönersen kârdır nokta
birine bir şiir yazmakla rüyada görmek arasındaki fark
rüyada bir şiir yazmakla bayılmak arkasındaki risk
duygu’suz olmakla duygu’suz olmamak, bütün mesele bu
ruhun genç kalması mı kötü, hormonlu gıdalar mı dişi, görücez
türkçeyi bin yıl sonra daha büyük başka bir lavaşa sarıcaz
sapiens out, ludens in, disconnectus erektus
oynamanın değerini bilirsin ki bilmezsin
bir bilene sormazsın, bilirsin ki sorunca
bilirler ki bilmezsin