Ayça Erdura yazdı... Pişmiş Toprak

Ayça Erdura 
Yarın için erken. Bugün çoktan gitti. Yola dönüştün. Dönüş yolu bitti. Sisli göz erimi siyah bulutu öpünce açıldı gülün ortası. Ortancalar döküldü. Ağıtlar kervanı dizildi çukurlara. Kıyılara yosun doldu. Kesildi bu defa orakla su.
                                                                                                          Orağın adı kondu.

Durmak için geç. Arzu çoktan gitti. Buğuya dönüştün. Canda damla bitti. Damar genişliğine sıtma ateşi eklenince dağıldı bedenin ağrısı. Ansızın hayaller ansızın sesin. Mırıltı sanrısı dizildi peşin sıra. Ellerime kan doldu. Takıldı bu defa kancayla söze.
                                                                                                          Kancanın adı kondu.

Hasat dizildi. Ekinler çoktan gitti. Toprağa dönüştün. Zamansızsın şimdi. Boşluğun beyazı uçurtma sarısına sarılınca uçtu saçların bağı. Yaşmak yağmuru başladı. Yakıldı korkuluk yığını. Dumansız koku yayıldı. Verildi bu defa ateş nadasa.
                                                                                                          Ateşin adı vardı.